****** ၀ါဆို၀ါကပ္ရျခင္းအေၾကာင္းမ်ား ****

 

ဒီေန႔ အမိျမန္မာျပည္မွာေတာ႔ ၀ါဆို၀ါကပ္တဲ႔ေန႔ေပါ့။ ၀ါဆို၀ါကပ္ျခင္းအေၾကာင္းမွာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႕ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းသီတင္းသံုးေနေတာ္မူစဥ္ ရဟန္းတို႔အား ၀ါဆို၀ါကပ္ ပညတ္ေတာ္မမူေသးေသာေၾကာင္႔ ရဟန္းေတာ္တို႔သည္ ေႏြ.မိုး.ေဆာင္းဥတု ၃ ပါးလံုးေဒသစာရီလွည္႔လည္ေတာ္မူခဲ႔ၾကသည္။  

လူတို႔သည္ သာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ျဖစ္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ''အဘယ္ေၾကာင့္ ေဆာင္း ေႏြ မိုးဥတုသံုးပါးလံုး စိမ္းရွင္ေသာ ျမက္ပင္တို႔ကို နင္းေခ်ကုန္လ်က္ အသက္ဟု ဆိုအပ္ေသာ တစ္ခုေသာ ဣေႁႏၵကို ညႇဥ္းဆဲကာ ေသးငယ္သည့္ မ်ားစြာေသာ သတၱဝါတို႔ကို ပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္ေစ၍ ေဒသစာရီ လွည့္လည္ကုန္ဘိသနည္း၊ မေကာင္းသျဖင့္ ေဟာအပ္ေသာ တရားရွိေသာ သာသနာေတာ္မွ တစ္ပါးေသာ အယူရွိေသာ တိတိၴတို႔ေသာ္မွလည္း မိုးလတို႔ပတ္လံုးေၾကာင့္ၾကမဲ့ ကိန္းေအာင္းေနထိုင္ၾကကုန္ေသး၏၊ ငွက္တို႔ေသာ္မွလည္း သစ္ပင္ဖ်ားတို႔၌ အသိုက္ျပဳကာ မိုးလတို႔ပတ္လံုးေၾကာင့္ၾကမဲ့ ျမဲစြဲစြာ ေနၾကကုန္ေသး၏။ 

 

ဤသာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ ျဖစ္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ကား ေဆာင္း ေႏြ မိုးဥတုသံုးပါးလံုး စိမ္းရွင္ေသာ ျမက္ပင္တို႔ကို နင္းေခ်ကုန္ လ်က္ အသက္ဟု ဆိုအပ္ေသာ တစ္ခုေသာ ဣေႁႏၵကို ညႇဥ္းဆဲကာ ေသးငယ္သည့္ မ်ားစြာေသာ သတၱဝါ တို႔ကို ပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္ေစလ်က္ ေဒသစာရီ လွည့္လည္ကုန္၏''ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔သည္ ကဲ့ရဲ ့႐ႈတ္ခ် အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကေသာ ထိုလူတို႔၏ စကားကို ၾကားၾကေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။

 

 ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္း အရာေၾကာင့္ တရားစကားကို ေဟာေတာ္မူ၍ ရဟန္းတို႔အား ''ရဟန္းတို႔ ဝါကပ္စိမ့္ေသာငွါ ခြင့္ျပဳ၏''ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ထိုအခါ ရဟန္းတို႔အား ''အဘယ္အခါ၌ ဝါကပ္အပ္ပါသနည္း''ဟု အၾကံျဖစ္၏။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။

 

 ''ရဟန္းတို႔ မိုးလ၌ ဝါကပ္စိမ့္ေသာငွါ ခြင့္ျပဳ၏''ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ထိုအခါ ရဟန္းတို႔အား ''ဝါကပ္ျခင္းတို႔သည္ အဘယ္မွ် ရွိကုန္သနည္း''ဟု အၾကံျဖစ္၏။ ျမတ္စြာ ဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ ဝါကပ္ျခင္းတို႔သည္ ပုရိမဝါကပ္ျခင္း၊ ပစိၧမဝါကပ္ျခင္းဟူ၍ ႏွစ္မ်ဳိးရွိကုန္၏။ 

 

ဝါဆိုလျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႔၌ ပုရိမဝါကပ္ရမည္၊ ဝါဆိုလျပည့္ ေန႔မွ တစ္လလြန္ၿပီးေသာ လျပည့္ေက်ာ္တစ္ရက္ 'ဝါေခါင္လျပည့္ေက်ာ္တစ္ရက္' ေန႔၌ ပစိၧမဝါကပ္ရမည္၊ ရဟန္းတို႔ ဝါကပ္ျခင္းတို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတို႔တည္းဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ဒီႏွစ္သည္ ၀ါထပ္ျခင္းေၾကာင္႔ ပုရိမ၀ါကပ္ၾကရသည္။ 

၀ါေခါင္လျပည္႔ေက်ာ္တရက္ေန႔ ၀ါဆို၀ါကပ္ျပီး တန္ေဆာင္မုန္းလျပည္႔ေန႔မွ ၀ါက်ြတ္သည္။ ၀ါကပ္ရာတြင္ ေက်ာင္းလို႔အမည္ရမွ ၀ါကပ္ရမည္ဟု မဟုတ္ေခ်။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ၀ါဆိုရာ ႒ာန မ်ား သတ္မွတ္ေပးထားခဲ႔သည္။ လွည္း, ေလွ,ႏြားျခံ တို႔ေနရာ သည္လည္း ၀ါဆို၀ါကပ္ခြင္႔ ေပးထားခဲ႔၏။

 

တစ္ရံေရာအခါ ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ႏြားေက်ာင္းသားတို႔၏ ေနရာ၌ ဝါကပ္ျခင္းငွါ အလို႐ိွ၏။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ ႏြားေက်ာင္းသားတို႔၏ ေနရာ၌ ဝါကပ္ျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ ႏြားေက်ာင္းသားတို႔၏ ေနရာသည္ ေျပာင္းေရႊ႕၏။ ျမတ္စြာ ဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ ႏြားေက်ာင္းသားတို႔၏ ေနရာ႐ိွရာသို႔ ကပ္ျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

 

 ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ဝါဆိုရန္ အခ်ိန္အခါ နီးလတ္ေသာ္ လွည္းကုန္သည္ႏွင့္ သြားျခင္းငွါ အလို႐ိွ၏။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ လွည္း၌ ဝါကပ္ျခင္းငွါခြင့္ျပဳ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

 ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ဝါဆိုရန္ အခ်ိန္အခါ နီးလတ္ေသာ္ ေလွျဖင့္ သြားျခင္းငွါ အလို႐ိွ၏။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ ေလွ၌ ဝါကပ္ျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

 

 မိမိ ကိုရင္ဘ၀က သာမေဏသက်သီဟ လုပ္စဥ္အခါက စာခ်ဘုန္းၾကီးသည္ မွတ္လႊယ္ေစရန္ ေဆာင္ပုဒ္ေလးလုပ္ေပးထားခဲ႔သည္။ စာေမးပြဲအတြင္း၀ယ္ အလြယ္တကူအမွတ္ရေစရန္ျဖစ္၏။ {လွည္း,ေလွ,ႏြားျခံ ဤ ၃ တန္ မွတ္ရန္၀ါကပ္ေကာင္း} ဟု သင္ေပးခဲ႔ဘူးသည္။ ယေန႔ထိ ရေနသည္ကို အမွတ္တရ ေရးသားတင္ျပလိုက္ပါ၏။

 

 ၀ါမကပ္သင္႔ေသာေနရာမ်ားမွာလည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိန္႔ေတာ္႔မူခဲ႔ေလ၏။ သစ္ေခါင္း,သစ္ခြ,လြင္တီးေခါင္,အမိုးမရွိေသာေနရာ=ေက်ာင္းအိပ္ယာ ေနရာမရွိေသာေနရာ, သူေသေကာင္ဖုတ္ရာေနရာတဲ, ထီး, အိုးစရည္း ဤ ေနရာ ၇ ေနရာကို ၀ါမကပ္ရန္မိန္႔မွာေတာ္မူခဲ႔သည္= ပညတ္ေတာ္မူခဲ႔သည္။ 

 

ဤ ၀ါမကပ္ရတဲ႔ေနရာ႒ာနမ်ားကို မိမိရဲ႕ စာခ် ဘုန္းၾကီးမွ { သစ္ေခါင္းသစ္ခြ မွတ္ၾကေလပါ လြင္တီးေခါင္လည္း မရွိ၀ိဟာ သူေသေကာင္ဖုန္ တဲကုတ္တျဖာ မကပ္ရ ဆတၳ အိုးစရည္းမွာ}လို႔ ေဆာင္ပုဒ္ေလးမ်ားသီကံုးေပးခဲ႔သည္။ မိမိကိုရင္ ၁၇ ႏွစ္သားအရြယ္က စာခ်ဘုန္းေတာ္ၾကီးမ်ား သင္ၾကားေပးခဲ႔ဘူးသည္ကို အမွတ္ရေစခဲ႔သည္။

 

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထို၀ါမကပ္သင္႔သည္ေနရာ႒ာနေတြမွာလည္း အေၾကာင္းတရားေတြရွိခဲ႔ျခင္းေၾကာင္႔  ၀ါဆို ၀ါကပ္ခြင္႔မေပးခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။တစ္ရံေရာအခါ ရဟန္းတို႔သည္ သစ္ေခါင္း၌ ဝါကပ္ကုန္၏။ လူတို႔သည္ ''ဘီလူးငယ္တို႔ႏွင့္ တူကုန္၏''ဟု ကဲ့ရဲ ့ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊

 

 အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္း ကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ သစ္ေခါင္း၌ ဝါမကပ္အပ္၊ ဝါကပ္ေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

တစ္ရံေရာအခါ ရဟန္းတို႔သည္ သစ္ပင္ခြ၌ ဝါကပ္ကုန္၏။ 

 

လူတို႔သည္ ''သားမုဆိုးတို႔ႏွင့္ တူကုန္၏''ဟု ကဲ့ရဲ ့ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္း ကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ သစ္ပင္ခြ၌ ဝါမကပ္အပ္၊ ဝါကပ္ေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

တစ္ရံေရာအခါ ရဟန္းတို႔သည္ လြင္တီးေခါင္၌ ဝါကပ္ကုန္၏။ 

 

မိုးရြာသည္႐ိွေသာ္ သစ္ပင္ရင္းသို႔လည္းေကာင္း၊ တံစက္ၿမိတ္သို႔လည္းေကာင္း ေျပးကပ္ကုန္၏။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ လြင္တီးေခါင္၌ ဝါမကပ္အပ္၊ ဝါကပ္ေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

 

တစ္ရံေရာအခါ ရဟန္းတို႔သည္ ေက်ာင္း အိပ္ရာ ေနရာ မ႐ိွဘဲ ဝါကပ္ကုန္၏။ အခ်မ္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ အပူေၾကာင့္လည္းေကာင္း ပင္ပန္းကုန္၏။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ ေက်ာင္း အိပ္ရာ ေနရာ မ႐ိွဘဲ ဝါမကပ္အပ္၊ ဝါကပ္ေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္ အာပတ္ သင့္၏ဟု (မိန္႔ ေတာ္မူ၏)။

 

တစ္ရံေရာအခါ ရဟန္းတို႔သည္ သူေသေကာင္ထားရာတဲ၌ ဝါကပ္ကုန္၏။ လူတို႔သည္ ''သူေသ ေကာင္ကို မီးဖုတ္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ တူကုန္၏''ဟု ကဲ့ရဲ ့ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ သူေသေကာင္ထားရာတဲ၌ ဝါမကပ္အပ္၊ ဝါကပ္ေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

 

တစ္ရံေရာအခါ ရဟန္းတို႔သည္ ထီး၌ ဝါကပ္ကုန္၏၊ လူတို႔သည္ ''ႏြားေက်ာင္းသားတို႔ႏွင့္ တူကုန္၏''ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္း ကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ ထီး၌ ဝါမကပ္အပ္၊ ဝါကပ္ေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

တစ္ရံေရာအခါ ရဟန္းတို႔သည္ အိုးစရည္းႀကီး၌ ဝါကပ္ကုန္၏။ 

 

လူတို႔သည္ ''တိတၳိတို႔ႏွင့္ တူကုန္၏''ဟု ကဲ့ရဲ ့ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ အိုးစရည္းႀကီး၌ ဝါမကပ္အပ္၊ ဝါကပ္ေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ မိမိတို႔မွာေတာ႔ ၀ါဆိုရာ ေက်ာင္းဟု မဟုတ္ေသာ္ျငားလည္း မိမိငွားေနေသာ အိမ္ကိုသာ ၀ါဆို၀ါကပ္ခဲ႔ရေပသည္။ ၀ါဆိုရန္ ရြတ္ဆိုရေသာ ပါဠိေတာ္မွာ “ဣမသၼိ ံ ၀ိဟာေရ ဣမံ ေတမာသံ ၀ႆံဥ    ေသမိ” လို႔ ၃ ၾကိမ္၃ ခါရြတ္ဆိုရသည္။ ရွင္းလင္းခ်က္။ ဤေက်ာင္းတိုက္မွာ ၀ါတြင္း၃ လပတ္လံုး ၀ါကပ္ပါ၏။ လို႔ဆိုလိုပါ၏။

 

 မိမိတို႔မွာေတာ႔ “ဣမသၼိ ံ ေဂေဟ ဣမံ ေတမာသံ ၀ႆံ ဥေပမိ” လို႔ ၀ါဆို၀ါကပ္ခဲ႔ရသည္။ ၀ါတြင္းကာလမွာ ဤေက်ာင္းတိုက္မွာ၀ါတြင္း ၃လပတ္လံုး ေနထိုင္ပါမည္ဟု ရြတ္ဆိုၾကျခင္းျဖစ္၏။ မိမိတို႔မွာေတာ႔ ဤ အိမ္မွာ ၀ါတြင္း၃ လ ပတ္လံုး ေနထိုင္ပါမည္ဟု ရြတ္ဆိုမွဳျပဳလိုက္ရေတာ႔၏။ ၀ါတြင္းမွာလည္း ျခြင္းခ်က္အေနနဲ႔ ျမတ္စြာဘုရားသည္။ တံု ၃ တံု တဲ႔ ။ဒါနဥၥ ဒါတံု။ ဓမၼဥၥ ေသာတံု။ ဘိကၡဳစ ပႆိ      ထံု အလွဴေပးျခင္းငွာလည္းေကာင္း။ တရားေတာ္ကို နာယူျခင္းငွာလည္းေကာင္း။ 

 

ရဟန္းသံဃာအားဖူးျမင္ျခင္းငွာလည္းေကာင္း ၀ါတြင္းကာလမွာ သြားဘို႔ အနုပညတ္အေနနဲ႔ ခြင္႔ျပဳခဲ႔သည္။ ၀ါတြင္းကာလ မွာ ၀ါက်ိဳး၀ါပ်က္ျခင္းသည္ ဒုကၠဋ္အာပတ္သာသင္႔ေစသည္။ မသိနားမလည္ေသာ လူအခ်ိဳ႔သည္ ၀ါက်ိဳး၀ါပ်က္ျခင္းကိုပင္ အျပစ္ၾကီးတခု ဟု ယူဆေနၾက၏။ အမွန္စင္စစ္ ဒုကၠဋ္အာပတ္သည္ ေဒသနာၾကားက ေပ်ာက္နိဳင္သည္။ (လူအမ်ားသိေစရန္) သာျဖစ္ပါ၏။

 

 http://www.sarpayalin.com/2013/07/blog-post_9286.htmlမွ